Sunday, September 27, 2009

nak balik malaysia

salam

kak long sangat sedih

sedih sangat berjauhan dengan semua orang

nak jumpe pun lagi 10 bulan

dapat jupe 2 bulan je

kak long sangat seddih

hampir setiap waktu solat kak long nangis

time kak long blaja pun kak long nangis

kak long pun rindu presence semua orang

kak long rase kak long sangat lonely

cam kak long sorang je kat dunia ni

sedih kak long allah je yang tau (semua orang tau kot)

kak long sedih kene balek awal

kak long xkesah kene repeat (tapi kak long kesah)

yang paleng kak long kesah adalah mase kak long telah diambil

semata-mata nak repeat

tapi kak long bersyukur sbb pengalaman ni masih awl dan kak long ad mase utk sedar lebih awal

tapi kak long nak semua orang ade dengan kak long

kak long rase pilu sangat sangat

hampir setiap hari kak long nak msg dgn abah sbb kak long jaoh

nak bercakap xboleh

msg je yg ad dan ym dan skype

kak long sgt rindu ibrahim

tiap2 masa kak long dengar astrozikr tu time blaja

kalao x kak long rase x tenang

tapi dalam blaja2 tu pun kdang2 kak long nangis jugak bile bace zikr n dengar zikr tu

kak long asyik terkenang rumah je

time kak long buka pun kak long teringat kite dudok awl 10 minit

kak long teringat ibrahim kene tido pukul brape

kak long teringat tempat2 yang kak long pergi dgn semua org

kak long teringat mase kak long keluar jalan dengan ibu kat jusco

kak long tengok semua barang kak long,

even baju yang kak long pakai kak long teringat macam mana n kat mane kite beli barang tu

kat sni satu yang dari dlu hingga skarang, barang barang kak long semuanya special sebab kebanyakkannye kak long x beli sniri, kak long beli dengan orang, sebab tu kak long sayang barang2 kak long, semuanya ade peristiwa dan cerita dia sniri

kak long gak teringat kite makan banjir, makan buffet, makan kat senawang, makan mcD,

kl tido kat katil kak lang pehtu katil kak teh

kl gaduh ngan kak lang, kak lang ade isu

kak long sebenarnye sangat sedih sebab kak lang haritu tak nak let go issue tu, sedangkan kak long nak balik dah, kak long sedih sebab die tak jadikan itu sesuatu yang menggembirakan

kak long sayang semua orang takde berat lebih, semua same je tapi kadang2 tu laen lah

tapi yang penting kak long sayang sangat keluarga kak long

dan tahun ni kak long lagi banyak belajar n ade banyak kesedaran walaupun lepas ni kak long mungkin ade buat silap dan salah lagi

kak long nak balik, kak long harap kali ni pun nati semua orang dapat sambut kak long macam sebelum ni

kak long fikir fikir juga kak long balik awal ni atleast semua orang hantar kak long compare dengan hari asal kak long balek, takda sape antar kak long balik, jadi kak long fikir balik awal ni, selain dari repeat dan hikmahnye, kak long rase balik awal ni juga ade hikmahnya sebab semua orang hantar kak long balik,kak long mase tu gembira dan panic

tapi kali ni kak long rase sayu sangat, macam kehilangan semua orang, baru kak long dapat rase camne kak rin tu rase xdapat nak raye dengan anak2 dia, atleast kak long dapat tapi kak long still dalam mode homesick

kak long x tau kenape home sick ni cam melampau2 puas kak long nak try kurangkan,
kak long rase maybe juga sebab tak ramai orang balik kot, kak long pun berdua dengan hurm, esok in balik n ade juga, tapi itu pun x membantu kaklong, lagi ramai lagi better kot, but still x same dengan kat rumah

kat rumah 245 bising, ade suasana, kak long suka bile dapat buli kak teh kak lang n uda amik barang, sebab korang akan amik jugak last2, kak long suka jage ibrahim walaupun kadang2 kak long bengang ngn ibrahim sbb x dengar ckp

kak long suke sembang dengan ibu, ataupun suarakan perasaan, pendapat or soalan kak long kat ibu, kak long suka abah buat lawak, cerita2 walaupun kadang2 rase cam lecture(hahaha T.T)

tapi itulah rumah kak long, kak long rindu bau malaysia, bau bilik, bau rumah, bob, puyuman,rase cam nak angkut semua je ke sini, tapi kak long nak semua tu kat malaysia, kat sini x same dengan kat malaysia

walaupun bumi ni bumi baik, kak long still suka malaysia, serembanbanyak tinggalkan kenangan utk kak long, mase kite pergi buffet tu, kl teringat mula2 kite pergi(x berape igt), mase tu kl kecik lagi, sekarang dah 18 tahun dah nak masuk 19 dah, kak long pun terase sedih sebab dalam jangka 5 tahun ni kaklong xkan sambut birthday dengan semua orang, kak oong sniri pun x dapat nak sambut bithday semua orang, apatah lagi anniversary

kak long sedih, rumah 245 sniri ade banyak kenangan dengan kak long, tapi kak long tau kak long takkan dapat dok kat satu tempat selame lamenye

kak long pun terfikir gak, lepas kak long masuk mrsm tak pernah kak long dapat dok lame kat rumah, slalu je travel, tapi kak long tau itu yang terbaik, perjalannan hidup kita tapi kadang2 kak long rase cam kak long x betul2 dapat luangkan mase dekat rumah tu

kak long harap kak long tabah untuk 10bulan ni, dan kak long doakan ibu abah doakan kak long jugak sebab kak long rase cam perit sangat, kak long xnak layan perasaan ni tapi kadang2 kak long terase sakit, bukan saket nak repeat(saket gagal tu satu) tapi saket sebab macam kak long dipisah kan dari keluarga kak long, macam mase yang sepatut nya ade tu diambil

kak long harap kak long dapat bertahan lagi, kak long pun terfikir abah ibu macam ni ke rase(maybe lebih sbb kak long xfaham) bila anak2 kne balik asrama ke mesir ke.. sebab kak long x pernah rase sapai camni skali

kak long harap kak long dapat atleast msg hampir(bukan hampir, sentiase) setiap hari sbb kak long rase rindu pilu sedih dan perit ni tak terbendung

kak long harap kalau kak lang ade prob bincang lah, bukan buat macam hari tu, kak long sedih, kak long nak balik pun x setle lagi masalah, kak long ajak amik gamba dua orang kat klia tu pun kak lang ckp skarang dah x sempat, xde mase,kak long sedih sangat kak lang cakap camtu tapi kak long senyap je, kak long xnak gaduh tyme tu sebab kak long nak balik, dan kak long napak kak teh masam muke xtau sebb ape, sbb kak long nak balik ke or ade prob, sbb ade skali tu kak long tany and kak teh cakap mesti bosan ti kak long xde,sunyi, kak long ckp ibrahim kan bising tapi kak teh cakap ibrahim tu kecik, kak long terharu jugak snanye huhu tapi kak long sedih,mase ibu pergi beli ikan masin n bilis b4 kite makan mcD tupun kl senyap je sbb kl nak tau ape suasana time kak long takde, kereta tu ade 5 orang pun senyap je, bisingnye xriuh, kak long sayu jugak,kak long sedih sbb kak lang maseh xnak brubah,

kak long nak balik, kak long harap dpt contct dgn abh hampir stp hari lepas ni and kalau dah ade internet kat rumah nati nak ber skype keraplah, kak long pun nak bergantung lebih2 nati, utk prep sem baru ni dgn study dan plan dan semua benda

sem ni lah kak long rase betape jauhnye kak long dengan keluarga, kak long harap kita dapat berkumpul lagi dan luang kan mase bersama, kak long x nak kehilangan sesiapa pun sbb kak long sayang semua orang, sayang sgt2 (mungkin x sehebat abah ibu) hanya allah yang tahu sedihnya kak long sendirian di rantauan ini tanpa seorang pun ahli keluarga kak long, tapi dengan barang2 yang ade bersame kak long yang menjadi teman dan kenangan kak long dekat mesir

kaklong looking forward to balik, and nak discuss dengan abah t camne kakalo nak beli tiket sniri, if kak long dapat actual tarekh pulang nanti, n xda org nak balik sama dengan kak long, abah ibu cakap berat xbanyak xpekan jd next yr kalau atleast dpt 30kg pun dah cukup,cam thn ni,xperlu 40kg, nanti kak long naktanye abah juga, kakalu beli tiket dengan agent or beli sniri tanpe agent mane lagi better sebab kak long nak betul2 dapat balik awal kali ni, kalau boleh 2 3 hari pas hbs xm, 1 hari pun boleh tp cam xsempat nak setle down tapi boleh diubahkan? kak long kan ade abah ibu sebagai pembantu...kak long tak sabar nak pulang, jumpe semua org, kak long ade fikir gak ape lah jadi ngan puyumsn t kak long balik sane, mati, hidup, atau dilepaskan

kak long harap sesangat dapat in touch dengan semua orang hampir setiap hari, kalau dengan abah ibu kak long msg, kak long harap kak lang kak teh pun camtu

kak long
''aku mahu pulang''~( iklan petronas raye-kak lang tau)

Pesanan sepanjang masa, di mana jua.